Het Museum van Mirtos

Mirtos heeft een klein Museum, direct naast de Oude Kerk middenin het dorp. Pronkstuk is het Schaalmodel van Fournou Korifi.
timeline
Het Museum van Mirtos
De aanstichter en oprichter van het Museum van Mirtos was wijlen Georgios Dimitrianakis. Werkzaam als onderwijzer in Mirtos was hem de grote verscheidenheid aan vazen, stukken van gereedschap en beelden en diverse voorwerpen opgevallen, die in het bouwland ten oosten van het dorp werden gevonden. Om beschadiging, verval en diefstal van de voorwerpen te voorkomen verzamelde hij ze in het schoolgebouw. Tezelfdertijd werd de Curator van Antiquiteiten geïnformeerd.  Hij was ervan overtuigd dat er op een dag een officiële studie gemaakt zou worden van zijn vondsten en van het hele gebied.

En inderdaad verscheen in 1962 in Mirtos de Directeur van de Engelse School voor Archeologie dhr. Singlair Hood met twee van zijn studenten, te weten Peter Warren en Gerald Gadagan. Ze bezochten onder andere de Lagere School van Mirtos, waar hun het oog viel op de voorwerpen die de onderwijzer verzameld had. De karakteristieken van de Minoïsche kunst waren hierin duidelijk te onderscheiden. De archeologen bekeken de vondsten, maakten er foto’s van en  wilden de vindplaatsen bezoeken. Ze werden naar “Fournou Korifi” en naar “Pyrgos” gebracht, waar ze het gebied onderzochten. Stukken van vazen en voorwerpen die ze in de bovenste grondlaag aantroffen werden verzameld en meegenomen.

Dankzij hun grote inspanningen begonnen in 1967 de uitgravingen en Minoïsche nederzettingen kwamen aan het licht. In weerwil van de enorme inspanningen van de onderwijzer echter, bleef slechts een handjevol van de  waardevolle schatten in Mirtos achter.

In de jaren die volgden kwam Georgios Dimitrianakis gaandeweg in het bezit van steeds meer voorwerpen van historische of folkloristische waarde. Langzaamaan begon er een Museum van Mirtos te ontstaan, gehuisvest in een klaslokaal van de Lagere School, waar het 40 jaar bleef. Dit Museum leverde een belangrijke bijdrage aan de reputatie van Mirtos.

Na de dood van Dimitrianakis werd het Museum door zijn erfgenamen overgedaan aan de Gemeenteraad van Mirtos, thans deel uitmakend van de Raad van de Gemeente Ierapetra. Vandaag de dag is het Museum gehuisvest in een nieuw gebouw, dat werd geschonken door het Bisdom van Ierapetra en Sitia (Hiera Mitropolis van Ierapitna en Sitia ). De bouw, het ontwerp en de aanschaf van materialen werden mogelijk gemaakt door een fonds van de Gemeente Ierapetra. Het Museum in zijn huidige vorm bestaat vanaf juli 2001.

Georgios Dimitrianakis

Georgios Dimitrianakis werd geboren in Gdohia, Ierapetra in 1923. Na de Lagere School van Gdohia ging hij naar de ULO van Viannos en later naar het Gymnasium van Ierapetra, waar hij in 1943 zijn diploma behaalde. In 1946 schreef hij zich in bij de Pedagogische Academie in Heraklion maar in het tweede jaar stapte hij over naar de Maraslios Pedagogische Academie in Athene, waar hij met lof afstudeerde in 1947. Hij was werkzaam als onderwijzer aan de volgende Lagere Scholen: Gdohia, Grevena, Gra-Lygia, Metaxohori, Mirtos ( 1957-77) en de 2e Lagere School van Ierapetra. In 1983 werd hij aangesteld als Hoofd van het Eerste Departement van Lager Onderwijs in Ierapetra, om een jaar later met pensioen te gaan. Hij overleed in juni 1994 in Mirtos en werd aldaar begraven.

Het Schaalmodel van Fournou Korifi

Tegen mei 2004 begon Professor John Atkinson, de in maart 2023 overleden Curator van het Museum van Mirtos, een schaalmodel samen te stellen van de Fournou Korifi site, ongeveer 1 km van Mirtos vandaan. De bouw van het model werd uitsluitend gebaseerd op het gevonden bewijsmateriaal, zonder acht te slaan op bestaande ideeën over hoe een Minoïsch gebouw er zou moeten uitzien.

Het aardewerk in het model is echt, John Atkinson was pottenbakker. Kleine figuurtjes zijn toegevoegd om ons een idee van de schaal te geven. Een schaal die één inch op één meter bedraagt. Elk aspect, elk détail en elke afmeting van het model is zorgvuldig overgenomen om met het rapport van de oorspronkelijke opgraver Peter Warren overeen te komen. John bezocht de site gedurende zes maanden elke dag in 2002, en nog een keer zes maanden lang elke dag in 2003,  voor hij zelfs maar een eerste bouwpoging waagde.

Meer détails over de opbouw van het model vindt u in een wetenschappelijk paper, dat u hier kunt downloaden. John Atkinson’s bijdrage begint op pagina 27, hieronder ziet u enkele foto’s.

Op onze Geschiedenispagina John’s korte samenvatting over de Minoïsche Bezetting van Mirtos.